Bay ve Bayan Bucket ile Charlie ise öbür odada yere serilmiş şiltelerde yatarlardı. Yazın durum pek kötü sayılmazdı, ama kış geldimi, bütün gece boyunca dondurucu bir yel kapının altından, yerden eser, bu da doğrusu çok korkunç olurdu. Daha iyi bir ev -hem de içinde yatabilecekleri bir yatak daha- satın almaları sözkonusu bile değildi. Bunları alamayacak […]
Bu öykülerde özellikle belirli kişilerden söz etmiyorum. Öyküde kullanılan adlar, tanıdığım pilotların adları olmadığı gibi, birinci tekil şahısta anlattığım öyküler de bizzat benim b�ımdan geçmiş olaylar demek değildir. 9 YAŞLI MI YAŞLI BİR ADAMIN – ÖLÜMÜ Tanrım, ne kadar da korkuyorum! Şimdi yalnız başıma kaldığıma göre artık bunu saklamama gerek kalmadı. Artık hiçbir şeyi saklamama […]
Oswald Amcamı bir kez daha anmak istiyorum. Amcam, yani müteveffa bilgiç, çelebi; örümcek, akrep ve baston kolleksiyoncusu; opera aşığı, Çin porselenleri uzmanı, çapkın ve hiç kuşkusuz tüm zamanların en büyük baştan çıkarma uzmanı Oswald Hendryks Cornelius’tan söz ediyorum. Böyle bir şöhretin rakipleri, Oswald Amcamın siciliyle karşılaştıklarında ne yazık ki çok gülünç durumlara düşebilirler. Özellikle de […]
“İndir!” dedi, “Ne kadar kutun varsa indir!” Şekerci kalfası, üzeri çiçekli, içi dışı kadifeli, iç kapağının ortası aynalı, pırıl pırıl selefonlu, ne kadar kutu varsa, serdi tezgahın üstüne. Ali Y ılmaz, iç kapağı aynalı kutuyu kestirmişti gözüne: “Ne kadar şeker alır bu kutu?” diye sordu. “Bir kilo alır! Karışık mı yapalım?” “Karışık … Biraz çikolatalı, […]
Kurulduğumuzdan bugüne ülkemizde bankacılığın, finans sektörünün, ekonominin ve sanayinin öncülüğünü üstlenirken, siz sevgili çocuklarımıza daha güzel ve aydınlık bir gelecek hazırlamanın en önemli sorumluluğumuz olduğunu hiç unutmadık. İş Bankası ailesi olarak sizlere daha güzel bir dünya bırakabilmek için çalışmaktan mutluluk duyuyoruz. Dün olduğu gibi, bugün de önceliğimiz sizsiniz. Bu duygularla hazırladığımız -Karneni Göster, Kitabını Al […]
Hafta sonu Hababam Sınıfı’nda Sınıf Başkanı seçimi vardı. Bu seçim, parasız yatılılık döneminin iki adaylı seçimlerine benzemiyordu. Teypli, bilgisayarlı, videolu çağdaş bir seçim propagandası başlamıştı. Hababam Sınıfı, kargaların kahvaltısından önce, alaca karanlıkta sınıf kapısının önünde gündem dışı bir toplantı yapmıştı. Daha kayıtlarının mürekkebi kurumayan yeni paralı yatılılardan biri, eski yönetime çullanmak için ön sıralarda bir […]
ccŞövalyem, buyrun!» dedim, ccYeryüzündeki atların en asil kaniısı Rossinant, emriniz e muntazırdır., Ben bu cümlede geçen ccemriniz,, ve <cmuntazırdırıı kelimelerinin Yahudieesini bilmediğimden söz oraya gelince yüzüme aşırı bir saygı anlamı vererek, cahilliğimi örtmeye çalıştım. Benim bildiğim Yahudice en kibar bir Şişhane Yahudieesi olmakla birlik- • te, Ispanya’ nın en asil soydan bir şövalyesiyle konuşmaya hiç […]
«Al şu karpuzu!» dedi babası, «Kimseye göstermeden götür eve! Tamam mı?» Babasının verdiği karpuzu iki yanından kucakladı B acaksız. Ağırdı. «Nasıl götürürüm bu koskocaman karpuzu?» diye hem düşünüyor, hem yürüyordu. En azından, beş kilo çekerdi. Belki de o kadar değildi de Bacaksız’a öyle geliyordu. Kamburunu çıkara çıkara bir süre taşıdı karpuzu. Şaşılacak şey! Yürüdükçe ağırlaşıyordu. […]
B i r pegasus gelip de arabamın kaputuna konduğunda dünyanın sonu gelmişti. O vakte kadar harika bir öğleden sonra geçirmiştim. As-lında, teknik olarak araba kullanmamam gerekiyordu çün-kü on altı yaşıma basmama daha bir hafta vardı. Ama annemle üvey babam Paul, arkadaşım Rachel ile beni Güney Kıyısı’ndaki uçsuz bucaksız özel bir plaja götürmüşlerdi ve Paul biraz […]
D ıĢarıdan gelen sesleri duyduğumda o günkü beĢinci saatimize girmiĢ, fen dersi iĢliyorduk. GICIRTI AY! AHHHHH! “HEYTl” Sanki birisi içine iblis girmiĢ tavukların saldırısına uğramıĢtı. inanın bana, böyle bir olaya da Ģahit oldum. Ancak sınıfta kimse olan bitenin farkında değildi. Laboratuardaydık ve herkes konuĢuyordu. Elimdeki deney ĢiĢesini yıkı-yormuĢ gibi yaparak usulca pencereye yaklaĢtım ve dıĢarı […]
Y a z tatilinde yapmak isteyeceğim en son şeydi bir okulu daha havaya uçurmak. Heyhat, Haziran ayının ilk haftası, Pazartesi sabahı, annemle arabamızı New York’un Doğu Yakası’nda 81. Sokak’taki Goode Lisesi’nin önüne park etmiştik ki gerisi çorap söküğü gibi geldi. Goode Lisesi, Doğu Irmağı’na bakan kocaman, kahverengi tuğlalı bir binaydı. Önüne de bir sürü gıcır […]
K ı ş tatilinden önceki cuma günü, annem gece kalmama yetecek kadar ıvır zıvırı, bir miktar ölümcül silahı çantaya doldurdu ve beni yeni bir yatılı okula götürdü. Yolda arkadaşlarım Annabeth’i ve Thalia’yı da aldık. New York’tan Bar Limanı’na giden yol sekiz saat sürüyordu. Sulusepken yağan kar otobanı dövüyordu. Annabeth, Thalia ve ben birbirimizi aylardır görmemiştik […]
Kabusum şöyle başladı: Küçük bir sahil kasabasında, ıssız bir sokağın ortasındaydım. Gece yarısıydı. Bir fırtına çıkmıştı. Rüzgar ve yağmur kaldırımdaki palmiye ağaçlarını köklerinden söküyordu. Sokak boyunca pencerelerine tahta çakılmış pembe ve sarı sıvalı binalar sıra sıra dizilmişti. Bir sokak ötede, suyun kenarına dizilmiş amberçiçeği çalılarının ardındaki okyanus köpürmedeydi. “Florida burası,” diye geçti aklımdan. Gerçi bunu […]
Cebire Giriş Dersi Öğretmenimi Yanlışlıkla Buharlaştırıyorum Bakın, melez olmayı ben istemedim. Siz de melez olduğunuzu düşünerek bu satırları okuyorsanız, tavsiyem şu: kitabı hemen kapatın! Anne babanız nasıl doğduğunuza dair hangi yalanı söylediyse ona inanın ve normal bir yaşam sürmeyi deneyin. Melez olmak tehlikeli. Korkunç. Çoğu zaman da pis şekillerde, acı çektirerek öldürüyor sizi. Şayet normal […]
Yılan saçlı kadınlar Percy’nin canını sıkmaya başlamıştı. Üç gün önce Napa Ucuzluk Pazarı’nda tepelerine bir kasa bovling topu attığı zaman ölmüş olmaları gerekiyordu. Đki gün önce Martinez’de bir polis arabasıyla üzerlerinden geçtiğinde de ölmüş olmaları gerekiyordu. Bu sabah Tilden Park’ta kafalarını kestiğinde ise kesinlikle ölmüş olmaları gerekiyordu. Percy onları kaç kez öldürürse öldürsün, toza dönüşmelerini […]