Kategori: Genel

Aytekin Yilmaz – Dagbozumu

Her şey o zamanlarda başladı. O zamanın adını “Gözün görmediği zamanlar” koydum. Onu gözümün görmediği zamanlarda tanıdım. Başka bir hayata gözüm ilk onunla açıldı. Evin adını da ben taktım ona. Tanışmamız, üçüncü randevuda gerçekleşebilmişti ancak. İkinci randevuda da görüşeme-diğimizde Bu işte bir iş var dedim kendi kendime. Hatta bir an tereddüde düştüm, Görüşmesem mi acaba? […]

Aytac Ozkan – Fatih Sultan Mehmed – Büyük Kartal

Osmanlı Devleti’nin banisi Osmanoğulları sülalesi, Oğuz Türklerinin Kayı boyuna mensuptur. Anadolu Selçuklu Devleti hükümdarı I. Alâeddin Keykubad devrinde (1220–1237), Ertuğrul Gazi önderliğinde Orta Asya’dan Anadolu’ya gelen Kayılar, Anadolu Selçuklu Devleti’ne yaptıkları hizmetlere karşılık olarak, Anadolu’nun kuzeybatısındaki Bitinya bölgesine, Söğüt ve Domaniç civarına yerleştirilmişlerdi. Kösedağ Savaşı’nda (1243) Anadolu Selçuklu ordusunu yenerek Anadolu’ya hâkim olan İlhanlı Moğollarının, […]

Ayşe Saraçgil – Bukalemun Erkek

Türk Müslüman toplumunu 19. yüzyılın ilk yansından itibaren ilgilendirmeye başlayan modernleşme sürecinin, hâkimiyet ilişkileri üzerinde çok derin etkileri oldu. İktidann en mahrem düşünce yapılanmn öncelikli ifadeleri, erkek kültürü ve ataerkil yapılar, değişim yönünde çok güçlü baskılara maruz kaldılar. Bu çalışma, modem Türk edebiyatına derinlemesine bir bakışla, sözü geçen baskılan ve ürettikleri değişimleri yorumlamayı amaçlıyor. 1860- […]

Ayşe Kulin – Veda

Kar, mevsimi geçtikten sonra yağdı mıydı, haşmeti­ JU ni kaybederdi. Uzun ve zorlu bir kışın sonunda, çiçeklerin açması beklenirken zamansız gelen kar, İstanbul’u sedef rengi bir masal şehre dönüştüreceğine, çamurlu yolların ve boyası aşınmış ahşap evlerin üzerinde toz şekeri serpiştirilmiş gibi eğreti duruyordu. Ayazdan kızarmış suratı ve donmuş elleriyle, iki atın çektiği faytonu hızla süren […]

Ayşe Kulin – Umut

Birkaç günden beri beklenen yağmur, öğlene doğru koyu gri bulutlarla ufku karartarak. gelişinin haberini vermiş, öğleden sonra da indirmişti. Muho, pencereye burnunu dayamış, yağmurun rüzgarda savruluşunu seyrediyordu ki, sokağın ucunda babasının ince uzun siluetini gördü. Zeki Salih, sonbahar yapraklarını önüne katmış rüzgarın yelinde, adeta yapraklarla birlikte sürüklenerek, uçuşarak. evinin önüne geldiğinde, çocuk babasına kapıyı açmak […]

Ayşe Kulin – Tutsak Güneş

“Başım ağrıyor,” dedim. “Normal. Çok uzun bir yolculuktan döndünüz. Yorgunsunuz.” “Hiçbir şey hatırlamıyorum.” “İyi. Hatırlamanız doğru olmazdı zaten.” “Neler anlattığımı bana söylemeyecek misiniz?” diye sordum. “Gerektikçe ve gerektiği kadarım.” “Ne kadar geriye gittiğimi söyleyin bari.” “Çok yol kat ettiniz. Başka hayatlara, başka dönemlere… Bu yüzden bir süre ara vereceğiz. Bir sonraki seanstan önce iyice dinlenmeniz […]

Ayşe Kulin – Nefes Nefese

siz uyursunuz bütün gece ben bir ilmek daha atarım gecelerden gecelere … Tekin Gönenç Macit evden çıkarken gecikeceğine dair uyarmıştı Sabiha’yı ama yine de iyi terbiye almış insanların iç rahatsızlığını duydu saat sekizi geçince. Toplantı odasından izin isteyerek çıktı, kendi ofisine geçti, siyah telefonun zırrt zırrt diye gürültü çıkararak dönen kadranını çevirip bekledi. Sabiha’nın sesini […]

Ayşe Kulin – Her Yerde Kan Var

Her daim adal.etl~ ;efkatli ve fazi/,etl~ gozii.mii.n nuru Adile Sultanzm, Ace/.ey/,e yazilmtj bu mektup elinize hif gefmeyebilir. Ben J’ine de ;anszmz denemek istedim. Aziz aslanzmz bu sabah ;ofak si:ikmeden tahttan indirdile1: Sarl!Jzn etrqfini geceden sarmlj olacaklar, beni sabah erken saatte yangzn var bahanesiy/,e uyandirdzlar. Vazfyeti penceremden di;arz baktt.gimda anladzm. Deniz tarqfinda Hii.nkar’zn bizzat ihya ettigi, […]

Ayşe Kulin – Handan

Gözlerimi açtım. Önce bembeyaz tavanı, sonra da üzerinde ağaç gölgelerinin oynaştığı duvarı gördüm. Neredeyim ben? Buraya nasıl geldim? Ne zaman geldim? Dirseğimin üzerinde doğrulup etrafıma baktım. Tanımadığım bir odadayım. Kim getirdi beni bu odaya? Ne zaman getirdi ve yüz yıllık bir uykuya bıraktı ki, uyanışım böyle sancılı? Kaç zamandır uyumaktayım ben sahi? Kemiklerim üzerinde yattığım […]

Ayşe Kulin – Güneşe Dön Yüzünü

Önce hızlı gidiyordu cip. Toprak yola gelince yavaşladı. icindekileri toza boğarak, sarsalayıp, hırpalayarak ilerlemeye bt::Jş ladı. Mühendis Nuri”nin, dizleri arasına sıkıştırdığı küçük kızının, şoför Ah· met ile Mustafa’nın sacları kirpikleri toz Içinde kaldı. Doğada bahar yeni uyanıyordu. Toprak yolun ikiye böldüğü kır. cılgın bir renk cümbüşü içindeydi. Mühendis Nurinin, toprakdan fışkıran kokuyu içine cekince başı […]

Ayşe Kulin – Geniş zamanlar

“Süt var mı acaba evde?” “Yok.” “Belki buzdolabında biraz kalmıştır. Gidip bakayım.” “Boşuna gitme. Süt yok.” “Hiç süt bulundurmaz mısın evinde sen?” “Hayır.” “Aaa, neden?” “Sütü çocuklar içer. Ben çocuk değilim.” “Çaya koymak için…” “Çay sütsüziçilir.” “Sütle de içilir. Bizçayımıza süt koyarız.” “Biz koymayız. Çaya sütü, damak zevki olmayanlar koyar.” Hayretle bakıyor yüzüme. Birazincinmiş, birazşakaya […]

Ayşe Kulin – Füreya

Pencerenin pervazında beyaz bir kuş duruyor ne zamandır. Kocaman beyaz kanatları yer yer gümüş pırıltılar saçan, cin bakışlı bir kuş. Yaptığım kuşlardan biri olmalı diye düşünüyorum. Ama ben böyle geniş kanatlı kuşlar yapmadım ki hiç . Benim yoğurduklarını narin bedenli, küçücük başlı, uslu, durağan kuşlardı. Her an uçmaya hazır değil de, uzun bir yolculuktan yeni […]

Ayşe Kulin – Birgün

Dışarının kuru soğuğu, arabanın sıcak hava üfüren kaloriferine rağmen, içime sızıp, iliklerime işlemiş sanki. Ellerim ayaklarım buz gibi, gözlerimi yola dikmiş, baktıklarımı göremeden ve hiç kıpırdamadan dimdik oturuyorum. Her ikimiz de yay gibi gergin, tek laf etmeden yol alıyoruz. İlk konuşan o oluyor: “Yaklaşıyoruz, hazırlansan iyi olur.” Geniş siyah örtüyü başımın üzerine yerleştirip, kaşlarıma kadar […]

Ayşe Kaygusuz Şimşek – Aydede ile Ateş Yardımda

Sevgi’nin kardeşi yoktu. Babası da çalışmak için başka bir kente gitmişti. Küçük evlerinin, küçük bir de bahçesi vardı. Bahçede elma, kayısı, kiraz ağacı vardı. Bahçenin bir köşesinde de yemyeşil çimenler vardı. Çimenlerin etrafında kırmızı, beyaz, pembe güller, çokça da çiçekler vardı. Mahallede herkesin gözü Sevgilerin bahçesinin güzelliğindeydi… Mevsim ilkbahardı. Havalar da bazen güneşli, bazen bulutlu […]

Ayşe Kaygusuz Şimşek – Aydede ile Ateş Trende

Ateş kendi köylerine hiç gitmemişti. Her yıl yaz tatilinde, hep deniz kenarında küçük bir tatil köyüne giderlerdi. Aile de bu bir kural haline gelmişti. Anlaşılan bu yaz kural bozulacaktı. Birkaç gün önce akşam ailece otururken aralarında konuştular. Babası: -Ateş, babaannene telefon edip köye gideceğimiz tarihi bildirmek sana düştü. Çarşamba gününe tren biletlerimizi aldım, dedi. Ateş, […]