Bu lâhika mektubları -ki “Yirmiyedinci Mektub”dur- Risale-i Nur’un ilk te’lifi ile başlayıp devam edegelmiştir. Risaleler Barla’da te’lif edilmeye başlanıp Isparta ve civarındaki kıymetdar talebeleri bu risaleleri okumak ve yazmak suretiyle istifade ve istifaza ettiklerinde hissiyatlarını, iştiyak ve ihtiramlarını bir şükran borcu olarak muhterem müellifi Hazret-i Üstad’a mektublarla takdim etmişler. Bazı müşkilâtlarının ve suallerinin halledilmesini rica […]
Bu lâhika mektubları -ki “Yirmiyedinci Mektub’dur- Risale-i Nur’un ilk te’lifi ile başlayıp devam edegelmiştir. Risaleler Barla’da te’lif edilmeye başlanıp Isparta ve civarındaki kıymetdar talebeleri bu risaleleri okumak ve yazmak suretiyle istifade ve istifaza ettiklerinde hissiyatlarını, iştiyak ve ihtiramlarını bir şükran borcu olarak muhterem müellifi Hazret-i Üstad’a mektublarla takdim etmişler. Bazı müşkilâtlarının ve suallerinin halledilmesini rica […]
Dördüncü Söz’de izahı bulunan, her gün yirmidört saat sermaye-i hayatı Hâlıkımız bize ihsan ediyor. Tâ ki, iki hayatımıza lâzım şeyler o sermaye ile alınsın. Biz kısacık hayat-ı dünyeviyeye yirmiüç saatı sarfedip, beş farz namaza kâfi gelen bir saati, pek çok uzun olan hayat-ı uhreviyemize sarfetmezsek; ne kadar hilaf-ı akıl bir hata ve o hatanın cezası […]
Part i başkanı Pablo, güneş batıncaya kadar tarlalarındaki işçilerin başındaydı. «— Ha aslanım. Ha yiğidim…» durmadan dürtükledi durdu onları. Aslında hepsinden çok iş yapardı. Güdü mü güçlü, becerikli mi becerikli… Ama bayılırdı elbirliğine. Etrafında adamlar olsun, hem çalışsın, hem de onları coştursun ve gülüş ahenk iş görülsün!.. Pontino köyüne tepeden baktınız mı; Pablo’nun tarlaları böyle […]
13.07.1974 tarihinde, Almanya’nın Berlin kentinde yaşama kabul edildi. Doğduğu gün olan ayın 13’ünün Cuma gününe rastlamadığını öğrense de garip bir lanetlenme oyununun bir parçası olduğunu kabul etti. Hala da eder. Kısa sürede çocuk bezini bırakıp tuvaleti kullanmayı öğrendi. Buna karşın, yürümemekte direndi. Geri geri emeklemeyi tercih etti. En büyük hobisi, örümceğine binip, kask olarak kullandığı […]
COLDWATER, MAINE ÜÇ AY ÖNCE Siyah ve parlak Audi, mezarlığa yukarıdan balcaıı park alanında yavaşlayarak durdu ancak arabadaki üç adamdan hiç birinin bir ölüye saygılarını sunmak gibi bir niyeti yoktu. Saat geceyarısını çoktan geçmişti ve mezarlık resmî olarak kapalıydı. Yaza özgü tuhaf bir sis, ayaklanmış bir dizi hayalet misali cılız ve kasvetli bir şekilde mezarlığın […]
LOIRE VADİSİ, FRANSA KASIM, 1565 A ırtına patladığında, Chauncey bir çiftçinin kızıyla birlikte, Loire Nehri’nin çimenlik kıyısındaydı ve beygi- /■ rini çayırda özgürce dolaşmaya saldığından, şatoya dönmek için iki ayağından başka bir şeyi yoktu. Ayakkabısının gümüş tokasını koparıp kızın avucuna yerleştirdi ve kızın, eteklerinden sarkan çamurlarla koşar adım uzaklaşmasını izledi. Ardından çizmelerini ayağına geçirdi ve […]
Orso’dan daha iyi bir miço, mümkünü yok düşünülemezdi. İtaatkardı Orso, uyanıktı, hazırdı, dürüsttü, çalışkanın önde gideniydi. Aheste’nin kaptanı Efendi Dandolo, Suriye yolculuğuna çıkmadan hemen önce, Venedik limanında, bir deste kirli, pasaklı, düzenbaz aday arasından onu seçtiğine bir an olsun pişman olmamıştı. Evet, kulaklarında ikişer tane altın küpe olan, tıpkı bir korsan gibi başına kırmızı bir […]
Bu hikayede canavarlar var. “Korkarım ben,” diyorsan okumayı hemen bıraksan iyi edersin. üstelik bu hikayede çocukları hapır hupur midelerine indiren canavarlar var. Başta korkmadıysan ama şimdi korkmaya başladıysan okumayı bırakmak için hala zamanın var. Bu hikayede çocukları yiyen canavarlardan ve hiçbir şeyden korkmayan bir kız çocuğu da var. Sen de tam böyle bir çocuk olduğun […]
l$te burada tanı$ırı1: .son derece .sıra dı$ı bir eroc.uk ve baba.sı”‘{la ve vedala$ırı1’- anne.Si’f le onu hiCr tanıMa.sak da … Isabelita on yaşına geldiğinde babasını hiç tanımadığını söylesek yanlış olmaz. Evlerinde, onun bir sürü resmi, kupaları, sertifikaları ve parlak kaşiflik kariyeri boyunca elde ettiği her türden başarı belgesi vardı var olmasına ama kaşifler sabahları işe […]
Yeşil Balıklar Ülkesi’nde, buradan çok ama çok uzakta, Min adında bir çocuk yaşar ·mış ve kendisi yeryüzünde görülmüş görülecek belki de en kötü kalpli kızmış. En azından böyle düşünüyormuş tüm o eziyetlerine ve kibrine katlanmak zorunda kalan talihsiz okul ve oyun arkadaşları. Hayır, kaba kuwet kullanan bir çocuk değilmiş Min; onun özelliği diğerlerine kötülük yapmak […]
Sıcak ve uzak bir ülkede, yedi farklı eşten, altısı erkek biri kız, tam yedi çocuğu olan iyi yürekli ve bilge bir kral yaşarmış. Yaşlıymış kral, yaşlı ve yorgunmuş. Kaçınılmaz sona yaklaştığını hissediyor ve yerine kimin kral olarak geçeceğini seçmesi gerekiyormuş. Tıpkı dünyanın diğer krallıklarında olduğu gibi tacın en büyük oğluna geçmesi beklenirfDİŞ beklenmesine ama özel […]
“Bazen annelerle babalar biz çocuklarm aslmda nasıl olduğumuzu unutuyorlar. Her biri bizden ayn bir şey bekliyor. Daha başanlı, daha ciddi, daha tatlı, daha atak olmamızı istiyorlar. Pek de olmadığımız aibi yani.. . Ya da olduğumuzun tam tersi gibi … Annelerle babalar bazen şunu düşünseler ne iyi olurdu: Belki onlar da bizim istediğimiz gibi değillerdir. Olamaz […]
BURADA adını anmam ve teşekkür etmem gereken ilk insan, artık beni duyamıyor. Ölümcül hastalığı sırasında dahi tezimin son okumasına zaman ayıran Profesör Josep Fletcher, böylece daha bu çalışmanın başlarında bile bana son derece değerli yardımlarda bulunmuş ve beni cesaretlendirmiş oldu. Kitabın yıllar süren olgunlaşma aşamasında, değerli eleştirileri ve önerileriyle çalışmama katkıda bulunan Profesör Omeljan Pritsak’ […]
16 Ekim 1942, Helheim Buzulu-Grönland SS Yüzbaşı Herman Wirth, görüşünü engelleyen kar tanelerini bir eliyle temizledi. Kendini zorlayarak da olsa iyice yaklaştı, kadının yüzüyle kendi yüzü arasında artık otuz santim bile kalmamıştı. Aradaki buz kütlesinin derinlerine bakmaya devam ettikçe soluğunu kesen boğuk bir ses çıkardı. Kadının gözleri son nefesini verirken dahi sonuna kadar açık kalmıştı. […]
Uzun bir ölüm sessizliğinin ardından Joseph Ragowski’den nihayet ses çıkmıştı. Bu ses, ne kulağa ne de duygulara hitap eden türdendi. “Şu halinize bir bakın,” dedi kendisini rüyasız uykusundan uyandıran beş büyücüyü mercek altına almış incelerken. “Hepiniz hortlak gibi görünüyorsunuz.” “Senin de pek iyi durumda olduğun söylenemez, Joe,” dedi Lili Saffro. “Rujuna ve göz kalemine bakılırsa […]