19. asrın sonlarında bir Varşova gecesi. Bir o ya bir bu yana ağır ağır sallanan bir sokak lambası. Çok eski ağır bir satıl taş yolda su taşırken gıcırtılar çıkarıyordu. Rüzgâr ve yağmur birlikte şehrin boş sokaklarında hızla dans ederken camlara şiddetle çarpıyordu. Bir adamın keskin çığlığı birdenbire bu sessizliği bölmüştü; “Yehuda!” ve hemen ardından bir […]
– O’ndan Başkası Yok Paraşat Yitro’da duydum, 6 Şubat 1944 “O’ndan başkası yoktur,” diye yazılmıştır. Bunun anlamı dünyada O’na karşı bir şey yapabilecek başka hiçbir gücün olmadığıdır. Kişi bu dünyada, Yukarıdaki Mekânı inkâr eden şeyler görür. Çünkü O, böyle ister. Bu ıslah olmak sayılır ve buna “sol reddeder ve sağ yaklaştırır” denir, solun reddedişi ıslah […]
Bu kitap 2006 yılında bir hayalin eseri olarak ortaya çıkmıştı. Her şey bir hayalle başladı. Tesadüfen verdiğim ürün eğitimi sonucu başladığım ve bir daha hiç bırakamadığım eğitmenlik çalışmalarımı Satış Becerileri ve Satış Yönetimi adlı iki ana başlık altında sürdürmekte olduğum dönemde, bir akşam internetten yurtdışında yeni kaynaklar ararken “kendi tecrübelerimi ve eğitim verdiğim her sektörden […]
Kristal kadehteki sarap titrekce parliyordu. Krem rengi ipek masa ortusunun ustundeki tek kisilik yemege dokunulmamisti. Yesilliklerin otesinden gelen keman sesi yildizlarin parladigi cam kubbeye dogru yukseliyordu. Madam Zara’nin daha cok bir bahceye benzeyen restorani evine yeni donmus bir adam icin bir cok anidan biriydi. Adam, iskemlesini itip ayaga kalkti. Gecen zaman icinde daha olgun, daha […]
Simdi çok iyi anladım ki, Zübük bir tane değil, biz hepimiz birer züBizim hepimizin içinde zübüklük olmasa, bizler de birer zübük olmasak, aramızdan böyle zübükler büyüyemezdi. Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip işte başımıza böyle zübükler çıkıyor. Oysa zübüklük bizde, bizim içimizde. Onları biz, kendi zübüklüğümüzden yaratıyoruz. Sonra, kendi zübüklüklerimizin bir tek Zübük’te birleştiğini görünce […]
Bir eski Ermeni evi olan üç katlı postane önün de kasabanın anayolu genişler. Burada yol , yazın tozlu, baharın çamurlu , kışın karlı bir küçü k alan olur. Saat 16’ya doğr u tozlu alanda ikişer-üçer dinelenler, kolkola gezenler görüldü . Kaptıkaçtıyı bek¬ liyorlardı. Postayı da taşıyan kaptıkaçtı bu saatlerde gelirdi. Başlar, kaptıkaçtının geliş yoluna, […]
Bütün Türkiye cezaevlerinin en usta anlatıcısı birinci koğuştaydı. Bu anlatıcı el üstünde tutulurdu. Her koğuşun hükümlüleri, onu kendi koğuşlarına almak isterlerdi. Bunu, birinci koğuştakiler başarmışlardı. Çünkü birinci koğuşta yatanlar, anlatıcıya her gece için, adam başına onar kuruş ödemeye söz kesmişlerdi. Başka bir koğuşun adamları da insan başına onar kuruş veriyorlardı ama, en kalabalık koğuş birinci […]
Salon kararınca, bir sirk dolusu seyircinin korku ç ığlığı duyulur. Büyük bir kaza olmuş ve seyirciler sirkteJ korkuyla haykırmaktadırlar. Bu korkunç haykırışlarJ azalıp çoğalarakJ ama aralıksız sürecektir. Haykırışların bir ç ığlık korosu olarak düzenlenmesi tasarlanmıştır. Çığlık korosu sürerken perde açılır. Sahneye gerili sinema perdesindeJ Rovni’yle Meta’nın canbazlık gösterileri filmi görünecektir. (FilmJ yalnız silüet olarak da […]
Mr. Fişer Geliyor O? Müdür bey, – Havalar soğudu. Sobaları neden yakmıyorsunuz? diye sordu. İdare memuru, – Efendim, dedi, sobaları bir bir elden geçirttim. Borular çok eskimiş, kullanılacak gibi değil. Sobaları yakarsak hep dumana boğulacağız. Müdür kızdı: -Canım, bunu neden zamanında söylemiyorsunuz? Borular delik deşik diye bu kış donacak mıyız? Çabuk yazın! İdare memuru, not […]
Yeryüzüne önce gelenlerin görüp duyduklarını, öğrenip bildiklerini ve hertürlü tanıklıklarını, kendilerinden sonra gelenlere anlatmaları ve daha sonradan geleceklere yazarak iletmeleri insanlık borcu olduğundan, ben fakir de, Kemer ilçesinin (Burhaniye) Ören mahallesinin Sunar konutlarının bir evinde bisüre bibaşıma yaşamaktayken, benden sonraki kuşaklara insanlık borcumu ödemek için, 1973 yılının 13 Şubatını 14 Şubatına bağlayan Cuma gecesinin saat […]
Ben, terbiyeyi, terbiyesizlerden öğrendim. (Ebül’ald Ma’ari 973-1057) Charlie Chaplin -Dinle beni Walt, çocukları akıl ı uslu, büyükleri de çocuk olarak al derdi. (Walt Disney) Bu romanı, salt çocuklar için değil, ana-babalarla öğretmenler için de yazdım. (Aziz Nesin) Bu romanda, çocukların gözüyle büyüklerin nasıl göründüğü anlatılıyor. Bu romanda, çocuklar, ana babalarını, öğretmenlerini ve büyüklerini eleştiriyor. Bu […]
Bu kitaptaki «Vatanî Vazife» adlı hikâye, 1966 yılında Bulgaristan’da yapılan Uluslararası Mizah Yarışmasında birincilik alarak ALTIN KİRPİ ödülünü kazanmıştır. İlk basımı 1965 de yapılan «Rıfat Bey Neden Kaşınıyor?» un ikinci basımını övünçle sunuyoruz. HÜSNÜTABİAT MATBAASI İSTANBUL — 1971 PİL ULAN, PİL BE!. T3U yazıyı ister bir ciddî makale sayın, ister mizah -‘-‘hikâyesi; bu sizin yorumunuza […]
“Aziz Nesin çok okuyan bir yazardı” diye başlamak istiyorum önsöze, ancak bu tümce tam gerçeği ifade etmez. Aziz Nesin çok değil, çok çok okuyan bir yazardı. Sadece edebiyat ve edebiyat üzerine değil, ileri akademik düzeyde kitaplar da okurdu. Ve ciddi bir okurdu; hep masa başında ve not tutarak okurdu. Gazeteleri bile masasında okurdu. Aileden birini, […]