Ölüm Kapısı’ndan dört kere geçtim, yine de yolculuk hakkında hiçbir şey hatırlamıyorum Kapı’dan girdiğim her seferinde bilinçsizdim ilk yolculuğumu Arianus’a yaptım ve o yolculuk neredeyse son yolculuğum olacaktı. Dönüş yolculuğum için, Arianus elfleri tarafından yapılmış bir ejder gemisi edindim ilk gemimden daha güçlü ve çok daha uygun Büyüsünü güçlendirdim ve bu gemiyi yanımda, Nexus’a getirdim […]
“…Dünya hakimiyeti avuçlarımızın içindeydi. Eski düşmanımız Sartanlar yükselişimizi önleyecek güce sahip değildi. Egemenliğimiz altında yaşama düşüncesi onlar için dayanılmazdı, zehir gibi acıydı. Sartanlar anlaşılması güç, çılgınca bir yola saparak aşırı eylemlere yöneldiler. Dünyayı bizim devralmamıza izin vermek yerine, yok ettiler. “Sartanlar yok ettiklerinin yerine dört yeni dünya yarattılar. Bu dünyalar eski dünyanın dört temel unsurundan […]
“Sakin ol Haplo, içeri gir ve rahat et otur. Aramızda resmiyete yer yok. “İzin ver, kadehini doldurayım. Bir zamanlar veda içkisi denen şeyi içelim, uzun yolculuğunun şerefine. “Tatlı, kırmızı şarap sever misin? Ah, yeteneklerim çok ve pek çeşitli, bildiğin gibi, fakat artık inanmaya başlıyorum ki gerçekten güzel bir şarabı yapabilecek tek şey zamandır – büyü […]
Bana Haplo derler… Adım tek, yalnız anlamına gelir. Bu isim bana ebeveynlerim tarafından, bir tür kehanet gibi verilmişti, çünkü halkımın, Patrynlerin atıldığı bu zindanda -Labirent olarak bilinen, karanlık ve korkunç büyülerle dolu bu zindanda hayatta kalamayacaklarını biliyorlardı. Bir Kaçak oldum -Labirent ile savaşan ben şanslıların arasındaydım. Mücadele esnasında neredeyse yok olsam da Son Kapı’ya ulaştım. […]
T horbardin cücelerinin orduları, Dergoth Ovaları’ nda düşmanları, yani akrabalarıyla karşılaşmak için ilerlerken trompetin, keskin çelik misali çıkan sesi güz havasını parçaladı. Tepe cüceleri ve daĞlı kuzenleri arasında yüzlerce yıldır süren nefret ve yanlış anlama o gün ovaları kızıla boyamıştı. Zafer çoktan anlamını yitirmişti…kimsenin ulaşmaya çalıştıĞı bir amaç deĞildi. Artık ölüp gitmiş dedelerine yapılmış olan […]
Nehir Akmayı Sürdürüyor… Zamanın karasuları başbüyücünün kara cüppesi etrafında dönüyor, onu ve yanındakileri yıllar içinde ileri doğru taşıyordu. Gökten ateş yağıyor, dağ İstar şehri üzerine düşüyor, şehri yerin ta diplerine batırıyordu. Bu dehşet verici yıkım karşısında insafa gelen deniz suları, boşluğu doldurmak için hücum etmişti. Kralrahip’in hala tanrıların taleplerine cevap vermesini beklediği büyük Tapmak dünya […]
Yalnız bir suret, uzaktaki sönük ışığa doğru usulca yürüdü. Adamın adımları, etrafındaki engin karanlık tarafından yutulmuştu. Bertrem sonsuzmuş gibi görünen ve aslında, Astinus’un kronolojisi’nin bir bölümü olan, bu dünyanın yani Krynn tarihinin detaylarını veren kitap dizilerine ve parşömen rulolarına bakarken bir hayal dünyasına kapıldı. “Zaman tarafından yutulmak gibi bir şey,” diye düşündü, hareketsiz ve sessiz […]
Av iyi gitmemişti. Dört genç adam, insanlarına et getirmek umuduyla altı gün önce köylerinden ayrılmışlardı. Sadece birkaç zayıf ve yeteri kadar beslenmemiş tavşan yakalamışlar, onlar da aç avcıları doyurmaya gitmişti. Umutları suya düşen genç adamlar evlerinin yolunu tutmuşlardı. Torgunlar eğlenmek dışında fazla avlanmazlardı. Klan sığır ile koyun, ördek ile kaz besler, bunları kış boyunca ağıllarda […]
“Doğrusu anlamıyorum.” Angie, gri gözleriyle kız kardeşini süzüyordu. Yüzündeki kayıtsız ifadenin gerçek duygularını yansıtmadığını hissetmişti. “Eğer bu adamdan korkuyorsan, neden onun evlilik önerisini kabul ettin?” diye sordu. Cilla parlak mavi gözlerini önüne indirince Angie şaşırdı. Yıllardan beri ilk kez kız kardeşinin böyle çaresizlik içinde olduğuna tanık oluyordu. “Bu kadar ciddi ve anlayışsız mı olman gerek?” […]
Lee Moreau ellerinin titremesini önlemek için yumruklarını sıktı. Geçmişiyle gurur duyduğunu söyleyemezdi ama son birkaç yıl içerisinde bütün bunların maziye karışmış olduğunu umuyordu. Thames Valleye geri dönmekle ne büyük bir tehlikeyi göze aldığını biliyordu, ancak beş yıldan fazla bir süre Slade Western ortalarda gözükmeyince, kendini yeniden emniyette hissetmeye başlamıştı. Üstelik kendisini öylesine rahat hissetmişti ki, […]
“… Çok kurnaz Odysseus, Leartes’in mutlu oğlu, demek büyük yararlığınla kazandın gene karını. Ne sağlam düşünen kadınmış kusursuz Penelopeia, kızoğlankız vardığı kocasına ne de sadık kalmış, yok olmayacak erdeminin şanı hiçbir vakit, ölümsüz tanrılar uslu akıllı Penelopeia’nın şerefine destanlar dizdirecek yeryüzündeki insanlara.” Odysseia, Bölüm 24 (192-198) “… Böyle dedi ve kara gagalı bir geminin halatını […]
MARGARET ATWOOD 18 Kasım 1939da Kanadada doğdu. Böcekbilimci olan babasının işi dolayısıyla çocukluğu boyunca yılın birkaç ayını ormanlarda geçirdi. On iki yaşına kadar okula gidemedi ama ailesi onu küçük yaşlardan itibaren okuma ve yazmaya yöneltti. Beş yaşından itibaren hikâyeler, şiirler ve oyunlar yazmaya başladı. Toronto Üniversitesi ve Radcliffede eğitim gördü. Harvarddaki doktorasını yarım bıraktı. ilk […]
Hatırladığım kadarıyla, Toronto’nun Ontario Gölü kenarındaki sanat merkezi Harbourfront’ta geçen bir perşembe gecesiydi. Harbourfront’un edebiyat faaliyetlerinden sorumlu sanat yönetmeni Greg Gatenby, Paris’teki iki dilli bir Kanada kitapçısı olan Abbey Kitabevi’ni destekleyen bir okuma günü düzenlemişti. Toronto’nun ünlü yazarlarından çoğu, okuma gününe davet edilmişti. Yazarlar, Brigantine Salonu’nun girişinde, Paris kabaresi izlenimi uyandırmak üzere mum ve ekose […]